Verveling, de grootste vijand voor een emigrant in Spanje

Niets doen of toch heel weinig, dat is de droom van de werkende mens. Maar als men dan in een situatie van het totale niets doen komt, dan is het nog maar een kleine stap naar de verveling.

In België hadden wij een zeer actief leven, waaronder twee jobs, alle maanden minstens eenmaal naar het toneel en twee à drie muziekoptredens per maand.

Op 13 januari 2003 kwamen wij in een klein Spaans dorpje aan de kust terecht, veel huizen maar weinig mensen en er was en is absoluut niets te zien of te doen. Enkel in de zomer zijn hier enkele duizenden mensen en zijn er wat activiteiten.

Ik moet er wel bij zeggen dat het voor ons beiden de eerste maal was dat wij in Spanje kwamen, onze droom was om in Ierland te wonen. Door onze hond zijn we voor één jaar naar Spanje gekomen want er was toen een probleem met de quarantaine wetten die gelukkig nu afgeschaft zijn maar wij zijn hier nog.

Het eerste jaar dat wij hier in Spanje woonden was het totale plezier, ‘s morgens gaan ontbijten, ‘s middags blijven eten in een restaurant, daar de ganse namiddag blijven zitten en dan maar ineens het avondmaal ook in dat restaurant nemen. Plezant maar toen we op het einde van het jaar de rekening maakten waren de veelvuldige restaurantbezoekjes vlug afgeschaft. Naast het grote bedrag aan geld dat we betaalden was er ook mijn gewichtstoename van rond de 30 kilo op een jaar.

Het tweede jaar hebben we wat rond gereden, veel plaatsen gezien en veel mensen leren kennen.

Met het derde jaar kwam de eerste verveling, niet veel maar toch. Mijn echtgenote kon beter om met het probleem, zij is een pak socialer dan ik en zij ging alle dagen wat buurten in de straat.

Het vierde jaar was de totale catastrofe, bij een computerschrift zat een spelletje “The Battle for Wesnoth”. Van ‘s morgens tot ‘s avonds zat ik op de computer, alle dagen, 7 op de 7. Dat heeft bijna een jaar geduurd. Uiteindelijk heb ik mij dan toch herpakt.

Het vijfde jaar bleef ik op de computer zitten maar ik heb HTML geleerd, websites maken, enz. Van de buren (Spanjaarden) kreeg ik Dreamweaver en Photoshop, boeiend maar alles was in het Spaans zodat ermee leren werken wat trager ging.

Het zesde jaar is alles terug in een stroomversnelling gekomen. Ik begon met een website www.leveninspanje.es met informatie voor inwijkelingen zoals wijzelf zijn. Daarna volgden de toeristische site www.toerismeinspanje.es en later kwam er dan de “nieuwssite” www.spanjeineennotendop.eu bij.

Ondertussen ben ik terug bezig, alle dagen werk ik aan een van de sites, teksten zoeken, teksten vertalen, problemen oplossen, oplossingen zoeken enz.

Nu amuseer ik mij te pletter, er is terug een vorm van regelmaat in mijn leven, je ziet terug zaken groeien en mijn echtgenote helpt me bij het controleren van de teksten.

Ik heb dit artikel vooral geschreven voor de mensen die ons voorbeeld willen volgen en die hier niet moeten werken. Verveling kan de grootste vijand van uzelf worden, vooral dan bij mensen die zoals ik twee linkerhanden hebben. In de tuin werken is niet echt een job voor mij en schilderen hoeft ook niet alle jaren te gebeuren.

De moraal van dit verhaal is dat men toch een bezigheid moet zoeken, ik zie hetzelfde verhaal ook bij andere vrienden van ons maar zij zitten van ‘s morgens tot ‘s avonds voor de televisie.

De populairste politiedienst op sociale media, de Spaanse Policía Nacional

De Spaanse politiedienst, Policía Nacional, is al langer aanwezig op de sociale media en nu hadden zij heuglijk nieuws, zij bereikten op hun Twitter account drie miljoen volgers.

Daarmee heeft de Policía Nacional meer volgers dan eerder welke andere politiedienst, inclusief de FBI.

Een team van acht mensen is verantwoordelijk voor hun aanwezigheid op de sociale media, zo verschijnen er dagelijks, naast hun updates op Facebook en Instagram profielen, tussen de 10 en de 15 tweets.

De eerste @policia Tweet verscheen op 11 maart 2009 om 19:07 en het was zeer simpel “Met 55.000 agenten werken wij elke dag om de veiligheid van de burgers in Spanje te bewaren.”

Het was de journalist Carlos Fernández Guerra die de naam registreerde en hij begon met het versturen van de eerste berichtjes.

In het begin waren de tweets bedoeld voor journalisten maar toen er 10.000 volgers waren realiseerde men zich dat niet alleen journalisten de tweets volgden.

Traag begon men dan berichten te plaatsen om aan misdaad-preventie te doen onder het grote publiek.

 

Een hond met speciale vaardigheden, hij kan geld vinden op de luchthaven van Alicante

Een speurhond van de politie met een neus voor geld is ingedeeld bij een gespecialiseerde  eenheid van de Guardia Civil in Alicante.

Floki, een drie jaar oude kruising van een Duitse-Belgische herdershond, is ingedeeld bij de eenheid die werkt op de luchthaven van Alicante.  Hij moet hier geld vinden dat afkomstig is van witwaspraktijken of van drugshandel.  Voor de beperkingen op het vervoer van geld kijkt men best eens op Toerisme in Spanje.

Floki heeft zijn opleiding gekregen in de kazerne El Pardo van de Guardia Civil in Madrid en men ontdekte daar al snel zijn speciale vaardigheden om geld te vinden.

Floki zal in Alicante zijn andere  collega’s op vier poten vinden die allemaal geselecteerd zijn voor hun speciale behendigheden.

Zo zijn vier van zijn collega’s gespecialiseerd in het zoeken en vinden van drugs, vier andere in het zoeken van explosieven en een is zelfs gespecialiseerd in het zoeken van tabak.

Een Spaans museum staat in de Top 10 lijst van de beste museums ter wereld

Foto: Emilio J. Rodríguez Posada

Een Spaans museum haalde een Top 10 plaats op de wereldranglijst van de gebruikers van TripAdvisor. Het Prado Museum in Madrid haalt de eerste plaats in Spanje, de vierde plaats in Europa en de negende plaats ter wereld.

Het Metropolitan Museum of Art in New York werd voor de derde maal op rij op de eerste plaats gezet in de Travelers’ Choice awards for Museums in the World.

De winnaars werden bepaald door het gebruik van een algoritme dat rekening houdt met het aantal en de kwaliteit van de commentaren die op de museums geleverd werden.

In het totaal hebben tien Spaanse museums een prijs gekregen, drie van hen omdat zij op de Europese lijst voorkomen en één staat op de wereldranglijst.

Top 10 Museums in Europa

  1. Musée d’Orsay, Parijs, Frankrijk
  2. State Hermitage Museum en Winter Palace, St. Petersburg, Rusland
  3. Acropolis Museum, Athene, Griekenland
  4. Prado National Museum, Madrid, Spanje
  5. Victoria and Albert Museum, Londen, Groot-Brittannië
  6. National Gallery, Londen, Groot-Brittannië
  7. Vasa Museum, Stockholm, Zweden
  8. Musée du Louvre, Parijs, Frankrijk
  9. Museo Egizio (Egyptisch Museum), Turijn, Italië
  10. Rijksmuseum, Amsterdam, Nederland

Top 10 Museums in Spanje

  1. Museo Nacional del Prado, Madrid
  2. Museo Thyssen-Bornemisza, Madrid
  3. Museo Guggenheim, Bilbao
  4. Ciudad de las Artes y las Ciencias, Valencia
  5. Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madrid
  6. Museo Sorolla, Madrid
  7. Museu Nacional d’Art de Catalunya – MNAC, Barcelona
  8. Museo Picasso, Barcelona
  9. Teatro-Museo Dalí, Figueres
  10. Museo Arqueológico Nacional, Madrid

Tekort op de Spaanse begroting loopt dagelijks op met 222 miljoen euro

Toen de Spaanse minister-president Mariano Rajoy van de Partido Popular (PP) in 2011 de macht overnam van de toenmalige minister-president Zapatero van de PSOE was het eerste wat Rajoy zegde dat je niet iets kunt uitgeven wat je niet hebt. Daarmee refereerde hij naar de uitgaven die José Luis Rodriguez Zapatero deed tijdens de eerste crisisjaren waardoor Spanje in een diepe recessie terecht was gekomen. Helaas heeft Rajoy het niet beter gedaan, integendeel alles is nog erger geworden en zo is er een dagelijks tekort ontstaan van 222 miljoen euro.

Rajoy wordt op dit moment wellicht door veel Spanjaarden geprezen voor zijn optreden in Catalonië met het uitvoeren van artikel 155 om de rebellie in de autonome deelstaat te stoppen maar zijn economische beleid in heel Spanje zal waarschijnlijk niet door iedereen goedgekeurd worden.

In het jaar nadat Rajoy aan de macht kwam steeg het verschil tussen inkomsten en uitgaven naar 108,8 miljard euro wat ongeveer gelijk is aan 10,5% van het bruto binnenlands product (bbp). Toen werd al duidelijk dat Rajoy het niet veel beter deed dan zijn voorganger waarop hij zoveel kritiek had. Het tekort in Spanje daalde wel geleidelijk aan maar het is met 4,5% nog steeds hoger dan het Europese gemiddelde dat op 1,5% staat.

Sinds dat de conservatieve Partido Popular de macht overnam is de totale schuld tot op het einde van het eerste semester van dit jaar met 447 miljard euro toegenomen wat neerkomt op zo’n 81,3 miljard euro per jaar wat duidelijk meer is dan de 74,2 miljard euro tijdens het laatste jaar van Zapatero.

Met het beleid van Rajoy is het tekort van Spanje per dag met 222 miljoen euro toegenomen, en dit ondanks de kritiek van Rajoy op Zapatero dat je niet meer kunt uitgeven dan wat je hebt.

Dit artikel is geschreven door Remco Stoffer en aangepast voor Spanjeineennotendop.eu. Overnemen van de hele of delen van deze tekst is zonder toestemming niet toegestaan.

Wilde everzwijnen bezetten de straten rond Madrid

De gemeentebesturen van enkele gemeentes rond Madrid vragen nieuwe maatregelen om de aantallen wilde everzwijnen onder controle te brengen.  Momenteel schat men hun aantal in de streek tussen de 35.000 en de 40.000 en het is nog altijd groeiend.

Een bijkomend probleem is dat men denkt dat de helft van de dieren lijdt aan tuberculose.

De problemen zijn het ergst in de gemeenten Torrelodones, Las Rozas, Galapagar, Hoyo, Alcobendas, San Sebastián de los Reyes en Aranjuez.

Everzwijnen krijgen de schuld dat zij twee zware verkeersongevallen hebben veroorzaakt en de gemeentebesturen hebben nu aangepaste verkeersborden geplaatst.

De inwoners krijgen het advies om de dieren niet te voederen en om geen afval buiten de vuilnisbakken achter te laten.

Sommige gemeentes hebben daarenboven  zwaar geïnvesteerd in speciale afsluitingen om zo de dieren uit de straten te houden.

Het is zeldzaam dat een mannelijk everzwijn mensen aanvalt maar de vrouwelijke dieren zijn onvoorspelbaar, afhankelijk of ze biggetjes hebben of niet.

De regionale overheid zegt dat het haar verantwoordelijkheid niet is en dat de gemeentes het probleem zelf moeten oplossen.  Volgens de regering is de controle op de everzwijnen hetzelfde als ongediertebestrijding zoals ratten, duiven, kakkerlakken enz.  Geen enkele van deze dieren kan beschouwd worden als een huisdier en dat is een everzwijn ook niet.

Tijdens de laatste vijf jaren zouden jagers met een vergunning al 21.000 dieren gedood hebben maar het probleem geraakt dus niet onder controle.

Experten zeggen dat de everzwijnen geen natuurlijke vijanden hebben en het zijn alleseters.  Een tweejarig vrouwtje kan 10 nakomelingen per jaar hebben.

Men wil de aantallen nu verder terugdringen en de regionale regering zal speciale jachtvergunningen afleveren.

Daarnaastwil men het vlees van de geslachte dieren, na een voedselcontrole,  doneren aan NGO’s.

Massale vissterfte in de rivier Segura in de regio Murcia

Duizenden dode vissen drijven weer rond in de rivier de Segura in Murcia.

De vereniging voor instandhouding van het erfgoed in Murcia (HUERMUR) heeft aangifte gedaan bij de Guardia Civil en bij het bevoegde waterschap.  Het gaat dan vooral over het hoge aantal dode vissen in de rivier die omringd zijn door schuim.

Inwoners merkten de dode vissen op toen zij langs de rivier over de  Manterola promenade wandelden.

De vereniging HUERMUR schreef op haar Twitter account: “Het is altijd hetzelfde met de Segura.  Elke maal het regent is er schuim en sterven er vissen.  We doen aangifte van de situatie.”

Volgens het waterschap is een van de verklaringen voor de hoeveelheid schuim de regenval van een paar dagen daarvoor.  Het is een verklaring die ze altijd geven.

In augustus gebeurde hetzelfde en het waterschap nam toen een aantal watermonsters voor analyse om zo te kijken of er een onderliggende reden was voor de sterfte bij de vissen.  Ook deze maal namen zij een aantal watermonsters.

De vorige testen slaagden er niet in om een oorzaak voor de schuimontwikkeling en de sterfte van de vissen aan te wijzen.

HUERMUR roept de overheid nu op om tot op de bodem te gaan want dit gebeurt toch te vaak.

De Spaanse werkloosheid daalde weer tijdens het derde kwartaal

De werkloosheid is gedurende het derde trimester weer gedaald in Spanje. Volgens het onderzoek van het Spaanse Bureau voor de Statistiek (INE) daalde het aantal werklozen tussen juli en september met 182.600 personen naar een werkloosheidspercentage van 16,38% waardoor het totaal aantal werklozen eind september 3.731.700 personen is, 13,6% minder dan vorig jaar rond dezelfde tijd.

Belangrijk om te weten bij dit onderzoek is dat dit uitgevoerd werd tussen juli en september, de zomermaanden dus. Na de zomer, dus vanaf eind september, stijgt de werkloosheid normaal gesproken altijd vanwege het einde van de drukke vakantieperiode in Spanje. Daarom is de kans groot dat tijdens het volgende (vierde) trimester het aantal werklozen weer zal stijgen.

Een rechtbank in Colombia beveelt de terugkeer van een schat die aan de Spaanse koninklijke familie was gegeven

Foto: Luis García

Het Grondwettelijk Hof in Colombia beveelt de regering om een inheemse schat van 120 stukken terug te eisen die in de negentiende eeuw door de toenmalige president aan de Spaanse koninklijke familie was geschonken.

Volgens het Hof is daarbij de grondwet geschonden omdat er letterlijk in vermeld staat dat er geen voorwerpen met een belangrijke culturele waarde mogen weggegeven worden.

Het hof beveelt dus dat het ministerie van Buitenlandse Zaken alle noodzakelijke onderhandelingen moet opstarten om de precolombiaanse artefacten terug te brengen.  Deze artefacten stammen uit de Zuid Amerikaanse Quimbaya beschaving die bekend staat voor haar gouden kunstwerken.

President Carlos Holguin gaf in 1893  een deel van een collectie van 400 stukken, waaronder maskers en menselijke figuren, aan de Spaanse koningin Maria Cristina de Habsburgo-Lorena.

Volgens Jaime Lopera, van de Quindio Academie voor Geschiedenis, heeft president Holguin de schat aan de Spaanse koningin gegeven omdat zij hem geholpen had met een grensdispuut met Venezuela.

Volgens Lopera, die een drijvende kracht is geweest in de campagne om de 120 artefacten terug te krijgen, mocht de president de schat niet gegeven hebben omdat zij waren aangekocht met geld van de natie en zij dus deel uitmaakten van het nationaal patrimonium.