Deze groep is er een uit de oude doos maar ze heeft haar plaats hier verdiend door de grote invloed die zij heeft op de huidige generatie muzikanten.
Liefhebbers van Deep Purple zullen bepaalde overeenkomsten ontdekken en de groep Led Zeppelin nam Luminosa mañana van hen op.
Triana is een Spaanse groep die bekend werd met progressieve rock en zij bestond van in de jaren 70 tot het begin van de jaren 80.
Groepsleden:
- Jesús de la Rosa Luque: zang en toetsen
- Eduardo Rodríguez Rodway: zang en gitaar
- Juan José Palacios “Tele”: drum en percussie
De bedoeling van de groepsleden was muziek te maken met een fusie van rock met flamenco. Tevens werden zij beïnvloed door de Amerikaanse groepen Vanilla Fudge en King Crimson.
Progressieve fase
Hun 3 eerste platen weerspiegelden duidelijk deze trends. Hun debuut plaat, El Patio, had een groot succes onder de jeugd ondanks dat er bijna geen promotie voor gemaakt werd. Deze plaat bevat 2 liedjes die hier klassiekers geworden zijn in de Spaanse progressieve rock, Abre la Puerta en En el Lago.
Op Hijos del Agobio uit 1977, gemaakt in een zeer speciale periode uit de Spaanse geschiedenis met de dood van Franco en de naweeën hiervan, beginnen zij met politieke invloeden in hun muziek binnen te brengen. De verheerlijking van de vrijheid en het wantrouwen tegenover de georganiseerde politiek zijn belangrijke thema’s op deze plaat.
Ten slotte kwam er Sombra y Luz (1979), dit is de meest progressieve van de drie, de muziek is ook de donkerste en experimentele van de 3. Er werden ook jazz invloeden in verwerkt en de elektrische gitaar kreeg een belangrijker aandeel.
Commerciële fase
Na deze progressieve trilogie gaat de groep op weg naar een meer commercieel geluid. Toch hebben zij nog grote troeven zoals met het eenvoudige Tu frialdad (1980), hun enige nummer één. of met Llegó el día (1983), het thema van hun laatste plaat.
Het dodelijk verkeersongeval van Jesús de la Rosa op 14 oktober 1983 maakt een einde aan het creatieve leven van de groep.
De vervanging van Triana
Eduardo Rodríguez Rodway begon een korte solo carrière, terwijl Juan José Palacios “Tele” terug keerde naar het podium onder de naam Triana en hij bracht in 1995 het verzamelwerk Triana una Historia uit samen met een video documentaire.
Later richtte Juan José Palacios “Tele”, geholpen door andere muzikanten een nieuwe groep op en ondanks een grote polemiek noemde hij deze groep ook Triana. Zij brachten 2 platen uit, “Un Jardín Eléctrico” (1997) en “En Libertad” (1999).
In de ochtend van 8 juli 2002 overleed Juan José Palacios “Tele” in een hospitaal in Madrid tijdens een chirurgische ingreep.
Maar wat de fans het meest verontwaardigde was de beslissing die de overblijvende leden van de groep namen na de dood van “Tele”. In 2007 kwamen zij terug bij elkaar en noemden hun groep opnieuw Triana.
Zij maakten ook een nieuwe CD wat leidde tot grote onrust onder de fans van het trio uit Sevilla. Er kwam zelfs een officieel bericht uit van Eduardo Rodríguez Rodway, het enig overgebleven lid van de originele groep waarin hij de leden van de nieuwe groep beschuldigde om enkel geld te willen verdienen op de rug van de groep Triana.
Discografie:
- El Patio (1975)
- Hijos del Agobio (1977)
- Sombra y luz (1979)
- Un encuentro (1980)
- Un mal sueño (1981)
- Llegó el día (1983)
Verzameld werk
- Quinto Aniversario (1988)
- Triana 92 (1991)
- Una Historia (1995)
- Una Historia De La Luz Y De La Sombra (2000)
- Sé De Un Lugar (2004)
- Quiero contarte (2008)
